Mleczaj Rudy jest tak rozpowszechniony i powszechny, że znajdują się nawet amatorzy tego grzyba, mimo jego mocno ostrego smaku. Czasami tak właśnie jest, że jeśli grzyb nie jest klasyfikowany jako trujący, nie śmierdzi, a występuje miejscami masowo, to znajdą się amatorzy, którzy będą wygotowywać go kilkukrotnie, aby pozbyć się nico ostrego, bądź gorzkawego smaku. Jakoś uważam, że większą frajdę daje znalezienie mniejszej ilości grzybów, ale za to smaczniejszych i przyjemniejszych dla kubków smakowych.
Mleczaj Rudy - szybka charakterystyka
- łac.: Lactarius rufus
- okres występowania : VI – X
Wygląd Mleczaja Rudego
Kapelusz: w kolorach od jasno- do ciemno- czerwonobrązowych. Młode owocniki mają kształt szerokiego stożka za sprawą małego garbka na środku i mają brzeg podwinięty. Na starość staje się lekko lejkowaty z małym garbkiem pośrodku.
Powierzchnia kapelusza sucha i gładka.
Wymiary kapelusza od 3 do 10 cm.
Hymenofor: blaszki Mleczaja Rudego są średnio gęste, różnej długości, przyrośnięte do trzonu lub delikatnie na niego zbiegające. Za młodu żółtawe, kremowe, później czerwonawoochrowe, czasami z ciemniejszymi plamkami.
Trzon: do 8 cm wysokości i 2 cm średnicy, walcowaty, centralnie usytuowany względem kapelusza. W kolorach na początku białawych, z wiekiem coraz bardziej zbliżony do koloru powierzchni kapelusza. Za młodu trzon jest pełny, z wiekiem staje się pusty.
Miąższ: białawy do bladoczerwonego, jest zwarty, ale kruchy. względnie cienki w kapeluszu. Mleczko białe, dość obfite.
Zapach: drewna leśnego.
Smak: ostry.
Dopuszczenie do obrotu w Polsce: nie dopuszczony do obrotu w Polsce, grzyb niejadalny.
Ochrona gatunkowa w Polsce: nie objęty ochroną gatunkową w Polsce.
Wysyp zarodników: biały.
Sposób odżywiania: mikoryza.
Podłoże: gleba.
Występowanie Mleczaja Rudego
Mleczaj Rudy jest bardzo pospolitym gatunkiem, występuje miejscami gromadnie. Wyrasta od czerwca do października w lasach iglastych i mieszanych, pod sosnami i świerkami, z którymi tworzy mikoryzę. Preferuje gleby kwaśne.
Wartości i zastosowanie Mleczaja Rudego
Mleczaj Rudy jest klasyfikowany, jako niejadalny z uwagi na ostry smak. Są jednak amatorzy tego grzyba, którzy po kilkukrotnym obgotowaniu marynują lub kiszą te grzyby. Popularność tego grzyba w lasach powoduje stosowanie takich praktyk. Pamiętać należy jednak, że grzyb ten zjedzony w stanie surowym lub niedogotowanym może wywołać dolegliwości ze strony układu pokarmowego oraz nudności. Szczerze mówiąc nie przekonuje mnie to, jest tak wiele gatunków jadalnych grzybów, że szkoda po prostu czasu i energii na przygotowywanie Mleczaja Rudego, które nie ma walorów smakowych.
Gatunki podobne do Mleczaja Rudego
Mleczaj Dębowy (Lactarius quietus): grzyb niejadalny, o prążkowanej powierzchni kapelusza, występuje pod dębami.
Inne nazwy Mleczaja Rudego: psi rydz, ostry rydz, dziki rydz.
Jeśli znalazłeś inspoirację, albo przydatne informacje (które zawsze prowadzą do oszczędności finansowych, z czego się cieszę), to możesz owymi korzyściami podzielić się ze mną, wspierając moją twórczość, która też kosztuje spore pieniądze. Kliknij w poniższy link, który da Tobie możliwość odwdzięczenia się i postawienia mi espresso lub latte, które uwielbiam. Z góry dziękuję 🙂
Przeglądnij galerię zdjęć Mleczaja Rudego
Drogi Czytelniku, Droga Czytelniczko, Drodzy odwiedzający moją stronę CudnaPolska.pl… Jeśli moim wpisem Was zachęciłem do odwiedzenia tego miejsca, albo zainspirowały Was informacje, które przygotowałem, to w ramach wdzięczności możecie nawet drobną kwotą / wirtualną kawą wesprzeć moją działalność. Utrzymanie sprzętu fotograficznego, drona i serwerów kosztuje niemałą kwotę. Jeśli więc wywołałem w Tobie chęć ruszenia się z przed telewizora, aby pooddychać najzwyczajniej życiem i pragnieniami, to kliknij w poniżczy obrazek, gdzie będziesz mógł odwdzięczyć się za dostarczone informacje i mobilizację do działania. Nawet najmniejsze espresso doda mi sił podczas nocnego przygotowywania materiałów. Wasze wsparcie naprawdę motywuje do jeszcze większego wysiłku.
Z góry dziękuję i cieszę się z Twoich odwiedzin – zapraszam ponownie 🙂
