Gorzkoborowik Żółtopory – dlaczego go nie zbieramy
Gorzkoborowik Żółtopory z daleka rzuca się w oczy. Napotkałem go masowo po raz pierwszy w Beskidach. Było to lata temu, kiedy zacząłem poszukiwania grzybów w rejonach właśnie górskich. Rzekł mnie swoją kolorystyką i masowym występowaniem w niektórych miejscach. Najczęściej napotykam go w lasach jodłowych. Pamiętam mój żal, kiedy pomyślałem sobie – szkoda, że nie jest to jeden z borowików jadalnych, wszak koszyk mógłbym zapełnić dosłownie w kilkanaście minut.
Niegdyś nazywany był Borowikiem Grubotrzonowym.
Dlaczego lepiej pozostawić go w lesie i jak rozpoznać Gorzkoborowika Żółtoporego? Poczytaj o nim i przeglądnij galerię zdjęć na dole.
Gorzkoborowik Żółtopory - szybka charakterystyka
łac.: Caloboletus calopus
okres występowania :VII – X
Wygląd Gorzkoborowika Żółtoporego
Kapelusz: w kolorach oliwkowoszarych, szarobeżowych, należy do grupy borowików o jaśniejszych kapeluszach. Początkowo półkolisty, z czasem poduchowaty. Brzeg kapelusza podwinięty.
Powierzchnia kapelusza matowa, zamszowata, sucha, gładka lub lekko pomarszczona.
Wymiary kapelusza jakie osiąga Gorzkoborowik Żółtopory, to do nawet 20 cm średnicy.
Hymenofor: rurki w młodych owocnikach jasnożółte, z wiekiem przybierające odcień zółtooliwkowy. Przy trzonie wykrojone, z drobnymi porami. Po naciśnięciu szybko sinieją.
Trzon: wysokości do 15 cm i nawet 5 cm średnicy, choć najczęściej w okolicy 2-3 cm średnicy. Młode owocniki mają trzon beczułkowaty, później maczugowaty. Od góry zabarwiony na żółto lub pomarańczowo, ku dołowi przechodzi w kolor czerwony, w starszych owocnikach w kolor brudnoczerwony, posiada wyraźną siateczkę. Centralnie usytuowany względem kapelusza, pełny w środku.
Miąższ: jędrny, twardy, w kapeluszu mięsisty, białoszary, bladożółty, na trzonie brudnoróżowy. Błękitnieje po przekrojeniu.
Zapach: słaby
Smak: łagodny przechodzący stopniowo do gorzkiego
Dopuszczenie do obrotu: nie dopuszczony do obrotu
Wysyp zarodników: ochrowooliwkowy
Podłoże:gleba
Występowanie Gorzkoborowika Żółtoporego
Gorzkoborowik Żółtopory jest grzybem znacznie częściej występującym w południowej części Polski, w rejonach górskich, gdzie miejscami występuje dość licznie. W rejonach nizinnych znacznie rzadszy.
Owocniki pojawiają się zazwyczaj od lipca do października, choć można czasami już zaobserwować go już w czerwcu i w trakcie ciepłej jesieni jeszcze w listopadzie. Owocniki występują na glebach kwaśnych. Świerki, jodły, buki, to drzewa z którymi Gorzkoborowik Żółtopory mikoryzuje.
Wartości i zastosowanie Gorzkoborowika Żółtoporego
Gorzkoborowik Żółtopory nie ma żadnego zastosowania, jest grzybem niejadalnym, lekko trującym, a przy okazji zawiera gorycz w miąższu. Może wywoływać biegunkę, wymioty, niedyspozycje żołądkowe.
Gatunki podobne do Gorzkoborowika Żółtoporego
W zasadzie Gorzkoborowik Żółtopory jest na tyle charakterystyczny, że raczej nie można go pomylić z innym grzybem, jednak owocniki z z mniejszym zabarwieniem czerwonym na trzonie, można pomylić z:
Gorzkoborowik Korzeniasty (Caloboletus radicans): grzyb niejadalny, ale pod ochroną, z żółtymi porami i z trzonem w barwie żółtej, czasem z delikatnym odcieniem czerwonego.
Inne nazwy Gorzkoborowika Żółtoporego: borowik żółtopory, goryczak żółtopory, borowik grubotrzonowy – jego dawna nazwa.