Czernidłaczek Błyszczący, a przez wielu jeszcze nadal nazywany Czernidłakiem Błyszczącym, jest grzybem bardzo pospolitym i jadalnym warunkowo. Jak wiele czernidłaków, tak i w tym przypadku, spożywać można tylko w pełnie jasne, o jasnym i czystym miąższu owocniki, oraz pamiętać należy, żeby przy spożywaniu zachować kilkudniową abstynencję od alkoholu. Najlepiej jest dla zdrowia oczywiście unikać alkoholu całkowicie, przy czernidłakach miejmy przed oczyma rozwagę.
Czernidłaczek Błyszczący - szybka charakterystyka
- łac.: Coprinellus micaceus
- okres występowania : V – XI
Wygląd Czernidłaczka Błyszczącego
Kapelusz: w kolorach beżowobrązowawych, ochrowobrązowawych zpomarańczowym odcieniem. Za młodu jajowaty, później dzwonkowaty i nieco rozpostarty. Powierzchnia wyraźnie prążkowana z białymi, ochrowymi, połyskującymi drobinkami na powierzchni, które można zetrzeć. Na starość od brzegu ciemnieje i rozpływa się w czarną maź.
Wymiary kapelusza od 2 do 4 cm średnicy.
Hymenofor: blaszki gęste, jasne, przyczepione do trzonu, z wiekiem szarzeją i czernieją, i w końcu rozpływają się wraz z kapeluszem.
Trzon: centralnie usytuowany względem kapelusza, cylindryczny, czasem powyginany, do 10 cm wysokości. O gładkiej powierzchni, jasny i pusty w środku.
Miąższ: delikatny, kruchy. Na początku jasny, z czasem szarzeje i czernieje, i w końcu rozpływa się wraz z kapeluszem.
Zapach: przyjemny, grzybowy.
Smak: łagodny.
Dopuszczenie do obrotu w Polsce: nie jest dopuszczony do obrotu handlowego w Polsce.
Ochrona gatunkowa w Polsce: nie objęty ochroną gatunkową.
Wysyp zarodników: brunatnoczarny.
Sposób odżywiania: saprotrof.
Podłoże: drewno.
Gdzie i kiedy występuje Czernidłaczek Błyszczący
Czernidłaczek Błyszczący jest gatunkiem pospolitym, Występuje gromadnie od maja do listopada w lasach liściastych i mieszanych, parkach na drewnie, pniakach, szczątkach drewna liściastego. Spotkać go można w sporych kępkach, czasem kępki występują obok siebie.
Czernidłak Błyszczący i jego wartości oraz zastosowanie
Czernidłak Błyszczący z uwagi na swoje niewielkie rozmiary raczej nie jest zbierany do zastosowań kulinarnych, choć występuje w sporych skupiskach. Młode owocniki kwalifikowane są jako jadalne, czyli całkowicie z białym miąższem. Jeśli miąższ zaczyna się przebarwiać szaro staje się niejadalny, może nawet zaszkodzić.
Ponadto, jeśli chodzi nawet o młode owocniki, to należy pamiętać, aby nie łączyć ich z alkoholem, należy zachować odstęp dwóch dni przed i po, w takim połączeniu Czernidłak Błyszczący staje się trujący. Ogólnie nie polecam zbierać tych grzybów, ponieważ nawet po zebraniu, w przeciągu kilku godzin kapelusze zaczynają się rozpływać.
Gatunki podobne do Czernidłaka Błyszczącego
- Czernidłaczek Gromadny (Coprinus disseminatus): grzyb jadalny warunkowo (może zaszkodzić wraz z alkoholem), jest mniejszy, występuje bardzo gromadnie, nie rozkłada się w czarną maź.
- Czernidłaczek Pniowy (Coprinellus truncorum): grzyb niejadalny, bardzo trudno go odróżnić od Czernidłaczka Błyszczącego, można je rozróżnić podczas badania mikroskopowego.
Jeśli znalazłeś inspirację, albo przydatne informacje, to możesz odwdzięczyć się wspierając moją twórczość i postawić mi wirtualne espresso lub latte, które uwielbiam. To zawsze motywuje, z góry dziękuję 🙂
Przeglądnij galerię zdjęć Czernidłaczka Błyszczącego
Jeśli doceniasz treści, które dla Ciebie przygotowałem, masz możliwość wyrażenia swojego uznania, na przykład poprzez zafundowanie mi symbolicznej, wirtualnej kawy, która niezwykle motywuje do dalszego działania 🙂
