Muchomor Czerwieniejący jest tym gatunkiem grzybów, który gości w koszykach grzybiarzy w późniejszym okresie, czasami po wielu latach spędzonych w lasach. I nie ma co się dziwić, jest to wszak muchomor, który i nazwą i wyglądem może odstraszać. Przyznam szczerze, że mimo faktu, iż mój ojciec zbierał Muchomory Czerwieniejące, to ja musiałem nabrać nieco pokory podczas samotnych spacerów po lesie.
Rozpoznawanie tego grzyba na 100% jest niezmiernie ważne, gdyż można go pomylić z silnie trującym Muchomorem Plamistym. Przy zbieraniu Muchomorów Czerwieniejących nie ma miejsca na rutynę, za każdym razem sprawdzamy cechy charakterystyczne, wszak zdrowie i życie to cenne dary, o które dbamy podczas grzybobrania.
Muchomor Czerwieniejący - szybka charakterystyka
- łac.: Amanita rubescens
- okres występowania : VI – X
Wygląd Muchomora Czerwieniejącego
Kapelusz: w kolorach od białawo-różowych, poprzez ochrowo-brązowe, cielisto-brązowe do czerwono-brązowych. Na kapeluszach bardzo często różowawo-czerwonawe plamy. Początkowo kapelusz w kształcie wypukłym, później staje się wypukły, rozpostarty i często mocno powyginany na starość.
Muchomor Czerwieniejący posiada powierzchnię kapelusza suchą, w czasie wilgoci lekko lepką, pokrytą chropowatymi plamkami będącymi pozostałością osłony, w kolorach od brudnobiałych do cielisto-różowych, czaro-czerwonawych. Są one przeważnie koncentrycznie ułożone lecz często nieregularne, czasem połączone ze sobą, łatwo odchodzą podczas wilgoci stąd nieregularność.
Wymiary kapelusza do około 15 cm średnicy u dojrzałych owocnikach. Czasem mogą być i większe. Muchomor Czerwieniejący należy do dość okazałych grzybów.
Hymenofor: blaszki białe, z wiekiem cieliste, z czerwonawymi plamami, po uciśnięciu po jakimś czasie pojawiają się przebarwienia czerwonawe. Blaszki Muchomora Czerwieniejącego są gęste, wolne, nie przyrośnięte do trzonu.
Trzon: mięsisty i dość łamliwy, za młodu pełny, z wiekiem staje się częściowo pusty w środku i watowaty. Wysokości do 15cm, a nawet i 18 cm w zależności od wielkości kapelusza i średnicy nawet do 4 cm. Centralnie względem kapelusza usytuowany. Jest w kolorze białym, białawym pokrytym mniejszymi lub większymi kosmkami, które mogą przybierać nieraz kształt zygzakowaty. Z wiekiem te kosmki stają się czerwonawe, sam trzon ma również czasami przebarwienia czerwonawe. Trzon za młodu beczukłowaty, później cylindryczny, ku dołowi się rozszerza i zakończony jest bulwą, co ważne bez pochwy i nie posiada on tzw. skarpety charakterystycznej dla Muchomora Plamistego (jedna z cech rozpoznawczych) lecz może posiadać kilka brodawek w okolicy bulwy. Bulwa trzonu często zaczerwiona i często wyraźnie przebarwiająca się czerwonawo. Na trzonie zwisający pierścień w kolorze trzonu, mocno prążkowany, karbowany, co odróżnia Muchomora Czerwieniejącego od trującego Muchomora Plamistego (jedna z cech rozpoznawczych).
Miąższ: kruchy, biały, uszkodzony czerwienieje, w miejscach nadgryzionych przez robaki, zwłaszcza w bulwie trzonu i pod powierzchnią mocno czerwienieje (cecha rozpoznawcza).
Zapach: słaby, ale przyjemny.
Smak: łagodny.
Dopuszczenie do obrotu w Polsce: nie dopuszczony do obrotu handlowego.
Ochrona gatunkowa w Polsce: nie podlega ochronie gatunkowej.
Wysyp zarodników: biały.
Sposób odżywiania: mikoryza.
Podłoże: gleba.
Występowanie Muchomora Czerwieniejącego
Muchomor Czerwieniejący wyrasta zarówno w lasach liściastych, jak i iglastych, jest bardzo rozpowszechniony, zwłaszcza w rejonach podgórskich, gdzie występuje masowo i bardzo licznie.
Owocnikuje od czerwca do października, a w sprzyjających warunkach do listopada.
Wartości i zastosowanie Muchomora Czerwieniejącego
Muchomor Czerwieniejący należy do grzybów smacznych, choć wielu, zwłaszcza początkujących grzybiarzy może mieć obawy przed spożyciem tego gatunku. Nic dziwnego, wszak to najprawdziwszy muchomor, który ma cechy charakterystyczne dla muchomorów, a już w szkole podstawowej wtłaczano do głów dzieciom, że muchomory są po prostu trujące i niewarte zainteresowania. Wielu grzybiarzy z biegiem lat przezwycięża strach i zaczyna rozpoznawać oraz kosztować Muchomora Czerwieniejącego. Zalecam tutaj cały czas ostrożność, Muchomor Czerwieniejący jest tak zmiennym w wyglądzie grzybem, że za każdym razem warto popatrzeć, czy ma cechy klasyfikujące go, jako ten właśnie gatunek.
Te cechy charakterystyczne, którymi Muchomor Czerwieniejący wyróżnia się od innych muchomorów to:
- Kolor przebarwień miąższu na czerwonawy, zwłaszcza przy kanalikach robaków.
- Brak pochwy i brak skarpety na bulwie trzonu.
- Mocno prążkowany, zwisający pierścień.
Zawsze patrz na cechy charakterystyczne i pamiętaj, że czasami, nawet wytrawnych grzybiarzy, może pozbawić zdrowia rutyna. W przypadku Muchomora Czerwieniejącego nie ma miejsca na rutynę, zawsze sprawdzamy cechy rozpoznawcze. Trzeba pamiętać również, że muchomorów nie rozpoznajemy próbami smakowymi, co czasami się słyszy, Muchomor Plamisty, który jest grzybem silnie trującym ma smak łagodny.
Co można przygotować z Muchomorów Czerwieniejących? Niektórzy twierdzą, że jest nawet smaczniejszy po usmażeniu od Czubajki Kani lecz uważam, że to kwestia gustu, oba gatunki są świetne. Możesz tego grzyba w zasadzie zrobić wszystko oprócz suszenia. Tak więc będzie wyśmienity, jako smażony w panierce, jako dodatek do zup, jako główny składnik sosu, a młode owocniki są po prostu wyśmienite w marynacie.
Gatunki podobne do Muchomora Czerwieniejącego
- Muchomor Twardawy (Amanita spissa): grzyb jadalny, również posiada prążkowany pierścień, ale jego miąższ ni przebarwia się na czerwonawo.
- Muchomor Plamisty (Amanita pantherina): grzyb trujący, pierścień jest gładki, wokół bulwy wyraźna tzw. skarpeta, miąższ nie przebarwia się na czerwonawo.
Inne nazwy Muchomora Czerwieniejącego: muchomor czerwonawy, muchomor różowiejący, bedłka nakrapiana.
Przeglądnij galerię zdjęć Muchomora Czerwieniejącego
Drogi Czytelniku, Droga Czytelniczko, Drodzy odwiedzający moją stronę CudnaPolska.pl… Jeśli moim wpisem Was zachęciłem do odwiedzenia tego miejsca, albo zainspirowały Was informacje, które przygotowałem, to w ramach wdzięczności możecie nawet drobną kwotą / wirtualną kawą wesprzeć moją działalność. Utrzymanie sprzętu fotograficznego, drona i serwerów kosztuje niemałą kwotę. Jeśli więc wywołałem w Tobie chęć ruszenia się z przed telewizora, aby pooddychać najzwyczajniej życiem i pragnieniami, to kliknij w poniżczy obrazek, gdzie będziesz mógł odwdzięczyć się za dostarczone informacje i mobilizację do działania. Nawet najmniejsze espresso doda mi sił podczas nocnego przygotowywania materiałów. Wasze wsparcie naprawdę motywuje do jeszcze większego wysiłku.
Z góry dziękuję i cieszę się z Twoich odwiedzin – zapraszam ponownie 🙂
